drukte in de stad
Drukte in de stad vraagt om nuance
De drie reacties op mijn artikel in Het Parool van 2 mei waren fel en ik verwijs in dit stuk naar deze drie (‘Neem de klagende inwoners serieus’ – Amsterdam – PAROOL). Ik heb nog twee kritische bedenkingen gehad per mail. Maar verder was het aantal positieve reacties (gelukkig) groter. De meeste vonden het een inhoudelijk goed en genuanceerd stuk.
Waar emotie het wint van …dossier drukte in de stad
Dossier ‘Drukte in de stad’… waar emoties het winnen van feiten, cijfers en nuance
De reacties op mijn recente artikel in de krant over de drukte doen stof opwaaien. Dat is mooi want uitsluitend door met elkaar in dialoog te blijven of juist de discussie aan te gaan, kunnen we tot gezamenlijke oplossingen komen.
Zowel in Het Parool alsook op het web zijn er reacties geweest en ook persoonlijk heb ik reacties ontvangen. Kritische, constructieve maar ook reacties die mij mijn wenkbrauwen hebben doen fronsen. Reacties zijn natuurlijk een manier om uit te drukken dat je het met iemand niet eens bent. Of debat en discussie op te starten. Dat was ook precies mijn bedoeling, kijken of we de problemen van meer kanten kunnen belichten en oplossingen kunnen zoeken.
Drukte: Uitgroeien doet pijn maar biedt mogelijkheden
Alleen maar klagen over drukte helpt niet
Wekelijks, nee dagelijks klagen we over de drukte in de stad. Dat er problemen zijn valt niet te ontkennen. Echter, de klagers hebben de overhand, of in ieder geval roeren zij zich het meest en krijgen zij het vaakst het podium. Dat geldt zeker ook voor de artikelen in Het Parool.
Als gezegd, er zijn zeker knelpunten. Het benoemen van de problemen is belangrijk. Het zou daarbij overigens geen kwaad kunnen om deze wat nader te specificeren qua tijd, plek en soort probleem. Want niet overal (in het centrum) is het crisis.