Organisaties leveren jaarlijks een jaarrekening en -verslag op. Voor organisaties met meer dan 100 medewerkers komt daar vaak ook het sociale jaarverslag bij. En steeds gebruikelijker is ook de toevoeging van een milieu of ecologisch jaarverslag. Allemaal overzichten die de stand van zaken van een organisatie weergeven en waarin organisaties over verschillende aspecten verantwoording afleggen. Horend bij een organisatiestructuur. Toch verhinderen al deze en nog talloze andere check and balances niet dat er zich misstanden of problemen voordoen en dat deze pas vaak laat aan het licht komen. Blijkbaar zijn die dus niet altijd uit de ‘harde’ cijfers af te lezen. Zegt dit iets over organisatiecultuur?
OP 13 april ’16 zat ik bij een bijeenkomst – RURI, routes to urban research and innovation – georganiseerd door een aantal publieke organisaties waaronder de rijksoverheid, NWO en Platform31. Aanwezigen waren buiten vertegenwoordigers van de organiserende partijen, mensen uit het commerciële bedrijfsleven en vertegenwoordigers uit het hoger onderwijs.
De vraag van de organisatie luidde: hoe komen wij met andere organisaties buiten ons eigen netwerk in contact zodat we in een breder netwerk opbouwen en dit probleem beter kunnen aanpakken?